MALABARES

                            Tão pobre criatura,
                            Com sua alma pura
                            Fazia malabares no sinal.

                            Atrapalhava o transito
                            Com sua nobre arte
                            Que a poucos atraia.

                            Dinheiro ele pedia,
                            Para comprar o almoço,
                            Mas aquele pobre moço,
                            Quase nada recebia.

                            Tão pobre criatura,
                            Com sua alma pura
                            Ali se apresentava.

                            Pessoas que passavam,
                            Algumas não olhavam
                            Bem poucas percebiam.

                            Bem pouco ele ganhava,
                            Com sua nobre arte,
                            Depois se afastava
                            Quando o sinal se abria.

                            Fiquei observando,
                            De longe espiando
                            O que ele fazia.

                            Não pude me conter,
                            Pensei em escrever,
                            Parei por um momento.

                            Tão pobre criatura,
                            Com sua alma pura
                            Mostrava sua arte
                            Com fé, mas sem talento.
                  
                  Cícero Alvernaz (autor)
                  
                  
                  

                   

Comentários

Postagens mais visitadas deste blog

POEMA DA LAVADEIRA

ZONA RURAL